Στις αρχές του 20ου αιώνα, ξεκίνησε με ταχείς ρυθμούς η αναζήτηση και η εφαρμογή Νέων Τεχνολογιών στις χώρες του Δυτικού Κόσμου. Εφαρμογές, που αφορούν στην Τεχνολογία και την Επικοινωνία, συμβάλλοντας στην ανάπτυξη νέων στρατηγικών που δίνουν ώθηση στον εκπαιδευτικό και επιχειρηματικό κόσμο σε επίπεδο εκπαίδευσης του προσωπικού, αύξηση...

 Τα καιρικά φαινόμενα σε όλο τον πλανήτη μπορούν να χαρακτηριστούν, με μεγάλη ευκολία, ακραία και δεν σταματούν να μας σοκάρουν. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι τα κύματα καύσωνα σε περιοχές όπως ο Καναδάς, πλημμύρες και πυρκαγιές σε όλη την Ευρώπη. Προς το παρόν το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων συσχετίζουν την κλιματική αλλαγή με την άνοδ...

Οι επιστήμονες προειδοποιούν συνεχώς, επισημαίνοντας τα μέτρα που πρέπει να λάβουμε, για να διατηρήσουμε τον πλανήτη Γη κατάλληλο για όλα τα έμβια όντα. Υπάρχουν πολλοί τρόποι, για να βάλει ο καθένας μας ένα μικρό λιθαράκι σε αυτήν την τόσο μεγάλη και αναγκαία προσπάθεια, χωρίς να χρειάζεται να κάνουμε μεγάλες αλλαγές! Αν η Ανακύκλωση και η Επαναχρ...

«Ἓν οἶδα ὅτι οὐδὲν οἶδα»..                                             Σωκράτης  Το εκπαιδευτικό μοντέλο της "Διά Βίου Μάθησης", απευθύνεται αποκλειστικά σε ενήλικες, που είτε δεν είχαν την ευκαιρία στα μετ' εφηβικά τους χρόνια να...

Η 21^η Μαρτίου, τα τελευταία 47 χρόνια, έχει χαρακτηριστεί ως η Παγκόσμια Ημέρα Δασών. Η ουσία τούτης της Ημέρας υπόκειται στο γεγονός ότι τα Δάση είναι αναμφίβολα τα πιο σημαντικά οικοσυστήματα της Μεσογείου αλλά και ολόκληρου του πλανήτη. Είναι βιότοποι με υψηλή βιοποικιλότητα οι οποίοι παρέχουν υπεράριθμες περιβαλλοντικές υπηρεσίες.

Η πιο σημαντική προσφορά τους απέναντι στον ίδιο τον άνθρωπο είναι η ανακύκλωση του Οξυγόνου και ο ρόλος τους ως φυσικό φίλτρο για την αντιμετώπιση της  αέριας ρύπανσης.

Οι μεγάλες και ταχείες αλλαγές που επέφεραν στο φυσικό περιβάλλον οι κακές πρακτικές διαχείρισης, η υπερεκμετάλλευση, η ανάπτυξη και οι ανάγκες της διεθνούς αγοράς και εντέλει η συνεχώς αυξανόμενη Ρύπανση, είναι λίγοι αλλά οι πιο βασικοί από τους χιλιάδες λόγους οι οποίοι ευθύνονται για την Υποβάθμιση αυτών των Οάσεων Ζωής.

Επακόλουθο όλων των παραπάνω είναι η Κλιματική αλλαγή η οποία συνοδεύεται από ακραία καιρικά φαινόμενα τα οποία επηρεάζουν αρνητικά την ικανότητα προσαρμογής των δασών. Οι επιπτώσεις τής κλιματικής αλλαγής σε συνδυασμό με την κακή διαχείριση των δασών, προκαλούν αύξηση της συχνότητας, της έντασης και της έκτασης των πυρκαγιών. Κατά τη διάρκεια της τελευταίας εικοσαετίας στις χώρες της Μεσογείου όπως  Πορτογαλία, νότια Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία και Ελλάδα τα περιστατικά εκτεταμένων πυρκαγιών, των φυσικών καταστροφών, των καταπατητών και της ανεξέλεγκτης εκμετάλλευσης των πόρων τους, ήταν πάρα πολλά και δυστυχώς μεγάλης δυναμικότητας με ακόλουθο μεγάλο όγκο καταστροφών.Εάν οι συνθήκες αυτές επικρατήσουν στα επόμενα χρόνια, οι επιπτώσεις θα είναι δραματικές.

 Η καταπολέμηση και η αντιμετώπιση  της κλιματικής αλλαγής θα πρέπει να αποτελεί για τον άνθρωπο ως μονάδα αλλά και ως κοινωνία γενικά τη μέγιστη προτεραιότητα.Τα ερευνητικά κέντρα, οι κυβερνήσεις αλλά και όλοι οι διεθνής οργανισμοί οφείλουν να εργαστούν σκληρά ώστε να προκύψουν ιδανικές στρατηγικές διαχείρισης που να διασφαλίζουν την ισόρροπη επίδραση του ανθρώπου στη φύση και την ανάπτυξη της παραγωγής με κριτήριο την ευημερία.

Η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση (ΠΕ) στην Ελλάδα είναι ένα φιλόδοξο εγχείρημα, που όμως συναντά αρκετές δυσκολίες, μιας και συμπαρασύρεται από τα υπόλοιπα δομικά προβλήματα που ταλανίζουν την εκπαίδευση στη χώρα μας.

Σε συνάρτηση και με την πανδημία που τα τελευταία δύο χρόνια έχει αφήσει το στίγμα της σε όλους του τομείς της κοινωνικής ζωής, η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση έχει τεθεί μπροστά σε σημαντικές προκλήσεις, που ωστόσο χάρη στο μεράκι των εκπαιδευτικών αλλά και την ανταπόκριση των μαθητών, χαρίζει νότες αισιοδοξίας αναφορικά με την αλλαγή σε στάσεις και συμπεριφορές των παιδιών σε ότι αφορά την προστασία του πλανήτη. 

Αυτός είναι και ο στόχος ουσιαστικά της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. Δηλαδή η αλλαγή στάσης, συμπεριφοράς και αξιών των ανθρώπων απέναντι στο περιβάλλον και την κοινωνία. Τα τελευταία χρόνια η ΠΕ βαδίζει χέρι-χέρι με την εκπαίδευση για την αειφορία, η οποία δίνει περισσότερη έμφαση στην επίδραση της κοινωνικής ζωής στο περιβάλλον, δηλαδή στο αποτύπωμα που αφήνουν οι θεσμοί, η πολιτική, το οικονομικό μοντέλο, το πολιτιστικό παράδειγμα και γενικότερα όλες οι εκφάνσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας.

Στην Ελλάδα, η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση μέσα στο εκπαιδευτικό σύστημα έχει στο επίκεντρο τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές. Οι εκπαιδευτικοί καλούνται να δημιουργήσουν ομάδες μαθητών από ένα τμήμα ή και διατμηματικά και από εκεί και πέρα  να εκπονήσουν ένα πρόγραμμα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης που συνήθως διαρκεί αρκετούς μήνες του σχολικού έτους. Δυνατότητα υλοποίησης τέτοιων προγραμμάτων από τους εκπαιδευτικούς υπάρχει από το νηπιαγωγείο μέχρι και το Λύκειο. Συνήθως στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση οι δράσεις των προγραμμάτων γίνονται σε χρόνους που τα παιδιά βρίσκονται στο σχολείο, ενώ στη δευτεροβάθμια γίνονται εκτός του ωρολόγιου προγράμματος.

Ο χαρακτήρας της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης στα ελληνικά σχολεία είναι εθελοντικός, πράγμα που σημαίνει ότι η υλοποίηση τέτοιου είδους προγραμμάτων δεν είναι υποχρεωτική για τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές. Παράλληλα, πλέον δεν προσφέρονται ιδιαίτερα κίνητρα ώστε να δώσουν ένα έναυσμα στους δασκάλους να στραφούν στην υλοποίηση των προγραμμάτων αυτών, με αποτέλεσμα οι δράσεις που υλοποιούνται, να βασίζονται κυρίως στο προσωπικό «μεράκι» και έναν υψηλότερο βαθμό ευαισθητοποίησης για περιβαλλοντικά θέματα.